maandag 15 december 2014

Arnhem, Ressen, Nijmegen en Breda

Op 7 september voelde ik het wandelvirus weer de kop op steken. Op dus naar Gelderland.


Station Zoetermeer heeft in het juiste seizoen best aardige kleurschakeringen


Station Arnhem

Het spierwitte hoofdstation  van Arnhem heeft een aantal aardige lijnen.

De eveneens witte ICE naar Duitsland -door treinhobbyisten soms tube tandpasta genoemd- past mooi bij het station.



Dit ding lijkt wel een boot.






De loshangende luidsprekertjes in het on-affe plafond zijn schattig.

Een aanpalende woonstraat hang vervaarlijk ver boven de verdiepte sporen. Zó, dat allitereert lekker!



Station Lent


Mijn eerste keer op station Nijmegen Lent. Het heeft een hippe vormgeving.




Ik had het oprechte voornemen om de nieuwe verkeersbrug over de Waal, de Oversteek, te bewandelen. Ik was het station nog niet uit, of ik ging al twijfelen. Een eenvoudig bordje kondigde een wandelroute aan langs zegen. Ik kende het hele woord zeeg nog niet eens, dus ik liet me graag overhalen.
PS. De Oversteek heb ik op 14 december alsnog genomen. Een prachtige fietstocht, met een waterige zonnetje op de koude ochtendnevel. Helemaal fantastisch, maar helaas geen camera bij me.

Op weg naar de wandeling -die begon verderop- enige bijzonder architectuur. Of moet ik zeggen: bijzonder enige architectuur?













De natuur pakt de ingepikte ruimte meedogenloos terug.

Lone Tree near Nijmegen.

Tussen Arnhem en Nijmegen wordt een nieuwe vrijliggende fietsroute aangelegd. Het Rijnwaalpad ligt er al deels. Speciale bewegwijzering vestigt de aandacht op de nieuwe route.


Prachtige roodaccenten.

Het centrum van Ressen is... nou ja, ruim opgezet.

Eindelijk ben op de route terecht gekomen. De route duikt meteen een groen pad in.

De wandeling voert over boerenerven en -velden. Spannend.





Iemand vermist?

Het pad wordt er niet makkelijker betreedbaar op. Het struikgewas is hier best hoog. Zul je altijd zien: mijn kapmes vergeten!



Mooie lucht en dito verdwijnpunt aan de horizon.

In de boom: een kaak van een koe?


Verkopen ze hier nou fruit of au-tomaatjes?

Het fruit automaatje.

Dat fietspad hè...?

De route wordt nog spannender als het een boomgaard in duikt.

Ehm, mist hier niet iets?

Verderop wordt er geplukt in een van de talloze boomgaarden. Het ziet er -en klinkt- gezellig uit.


De appelopbrengst per boom is gigantisch. De rode blozen op de appels is super.


Niet geplukte appels komen toch van pas aan de voedselketen.


Terugkerend bij de binnenstad van Ressen nog wat verdwaalde kerstbomen.

Schattig enzo.

De brandweerkazerne van Ressen.

Het transferium P+R Waalsprinter. Het middenpunt van deze rotonde bestaat uit een heuse snelweg.


Nijmegen


Terug in Nijmegen. Het Valkhof is in dit zonnetje gewoon helemaal oké.





Ik start mijn smartphone en luister naar de wandel-podcast over de Romeinen die hier actief zijn geweest. De wandeling voert naar de oostkant van Nijmegen. Het begint al met prachtig uitzicht op de Ooijpolder. Wat een uitgestrekte parel zo vlak bij de stad.



De architectuur in het wijkje Hunneberg, waar vroeger het kampement van de Romeinen stond, laat niet aan de fantasie over dat er vroeger iets heeft gestaan van historische importantie. Op het wegdek zijn de voormalige muren aangegeven.








Maar er zijn ook modernere uitingen van de bouwkunst.









Terug op station Nijmegen.


Ja, er werd gedanst op het stationsplein, met live muziek.



Station Breda


Het station Breda was vandaag nieuw geopend. Met een splinternieuw busstation. En een spannende hellingbaan dwars door het gebouw.

















Met een foto van de bus waarmee ik Breda verliet eindigt deze reisblog. Half naar buiten kijkend, half slapend rijd ik naar Utrecht met deze Brabantliner.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten