[open file]
Ik schrijf deze blog in de trein. Een SLT-trein. Maar het had net zo goed de bus kunnen zijn. Of de tram.
Want deze blog is de eerste die ik schrijf vanaf mijn nieuwe technospeeltje, mijn web-enabled mobiele telefoon. [glunder] Het is een knots van een apparaat en een knots van een verschil ten opzichte van z'n voorganger, een eenvoudige Nokia. Maar het verschil zit 'm vooral in de gewenning dat ik voortaan overal ingeplugd ben op het wereldwijde web. Wouw! Als ik me iets afvraag, zomaar iets, dan kan ik het ter plekke right now right there opzoeken. Een snelheid die onze huidige moderne samenleving kenmerkt. We leven in een informatiemaatschappij die draait om alles en we ongeduldige tijd die draait om altijd. Het nieuws (er zit een rss-reader op de telefoon die onder andere mijn zelfgebouwde gecombineerde feed leest over mijn interessegebieden), het weer, mijn mail, of een Wikipagina over de draagtijd van kangaroo's, het is binnen handbereik. Letterlijk.
Hoezeer ik me vaak afzijdig en zelfs afkerig heb opgesteld tegenover het altijd maar ingeplugd zijn van mijn leeftijdgenoten, doe ik er nu zelf met volle teugen aan mee. Dat is nog wel eens een diepgaandere psycho-analyse waardig, die ik met jullie (hallo lezers!)zal delen.
Tot slot, hierop aanhakend.
Ik schrijf dit op de dag dat de NS zijn eerste trein met WiFi presenteert. Een enorme vooruitgang, en bovendien een buitengewoon aardige service aan de klanten. Bravo dus.
Misschien dat ik er gebruik van ga maken. Tot die tijd log ik in op het wat tragere 3G-netwerk dat mijn knotstelefoon ook lust.
[verzend]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten